توسط اینترنت اشیاء، یک مفهوم جدید است و اولین با در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون مطرح شد. کوین اشتون دنیایی را توصیف می‌کرد که تمام اشیاء بی‌جان دارای هویت دیجیتال باشند و توسط کامپیوترها کنترل شوند.
اینترنت اشیاء ساده‌ترین سطح از دستگاه‌های هوشمند است. اگر بخواهیم ساده توضیح دهیم یعنی هرشیء که پیرامون ما باشد اعم از لامپ، کوله پشتی، کفش، تلویزیون، یخچال و … به شبکه جهانی وب متصل باشد و با هم در تعامل باشند. مثلا یخچال به صاحب خانه هشدار دهد که گوشت تمام شده است یا نور لامپ‌ها را بتوان با گوشی کم یا زیاد کرد.
اینترنت اشیاء یک چالش جدی، برای بخش‌های فناوری اطلاعات است. اینترنت اشیا فراتر از یک شبکه متصل از دستگاه‌های هوشمند است که می‌تواند کابوس فناوری اطلاعات باشد.
بحث اینترنت اشیاء فقط مخصوص به لوازم خانه نیست؛ ایمپلنت های نظارت بر قلب، ربات های پرنده جاسوس، سنسور‌های نظارت بر فعالیت‌های جانداران، مغازه‌های هوشمند و… همگی جزء اینترنت اشیاء به حساب می‌آیند. خودرو‌هایی که به شبکه جهانی وب، ماهواره‌ها و GPSها متصل هستند جزء اینترنت اشیاء به حساب می‌آیند. از معروفترین خودروها می‌توان به خودروهای کمپانی تسلا یا خودرو کمپانی گوگل اشاره کرد.
خانه هوشمند یکی از مباحث جذاب اینترنت اشیاء است؛ خانه‌ای را تصور کنید که هنگام ورود با لمس دستگیره در ، اثر انگشت شما اسکن شود و در باز شود همچنین کفش‌هایتان میزان کالری سوزانده شده بدنتان و مسافت طی‌شده و سرعت شما را بر روی گوشی هوشمند شما نمایش دهد.
سیستم چند رسانه‌ای خانه، با اسکن صورت شما حالت روحی شما را متوجه شود و آهنگ متناسب با حالات روحی شما را دانلود و پخش کند. یخچال شما بطور خودکار با سوپر مارکت نزدیک خانه شما در ارتباط باشد و هرکالایی که رو به اتمام است را سفارش دهد.
پروفسور کرانین می‌گوید: اینترنت اشیاء ظرفیت ساخت یک زندگی، تجارت و محیط کاری توأم با تولید و بهره‌وری بیشتر را به ارمغان خواهد آورد. شرکت‌ها می‌توانند هر جنبه‌ای از تجارت را دنبال کنند ؛ مدیریت فهرست‌های انبارداری و پرشدن سفارش‌ها با سرعت زیاد برای پیداکردن اینکه چه خدمات و کالاهایی در کجا موردنیاز است.
امروزه شرکت‌های بزرگی از جمله مایکروسافت، اپل، گوگل ،اینتل، آی‌بی‌ام در زمینه اینترنت اشیاء فعالیت می کنند. اینترنت اشیاء با ظهور BYOD قابل مقایسه است این اصطلاح مخفف (Bring Your Own Device) است وضعیتی را توصیف می‌کند که کارمندان تمایل دارند دستگاه‌های هوشمند خود مانند: موبایل، تبلت، لپ تاپ و… را در محل کارشان داشته باشند و از آن‌ها برای دسترسی به منابعی مانند: ایمیل، فایل سرور و پایگاه داده‌ها استفاده کنند. تحقیقات IDC نشان می‌دهد که حدود ۱۳ میلیارد دستگاه متصل در جهان استفاده می‌شود و این تعداد در سه سال آینده می‌تواند تا ۳۰ میلیارد دلار افزایش یابد.
سیستم‌عامل‌های بسیاری در این زمینه طراحی شده‌اند مانند:
Huawei LiteOS
Tizen
Apache Mynewt
TinyOS
ARM Mbed
Microsoft Windows 10 IoT Core
Android Things
Amazon Web Services
IBM’s Watson
Cisco IoT Cloud Connect
Salesforce IoT Cloud
Oracle Integrated Cloud
بزرگترین چالش اینترنت اشیاء؛ حریم خصوصی افراد و امنیت آن است. اشتراک گذاری داده‌ها بین اشیاء پیرامون ما همانطور که زندگی را لذت بخش می‌کند می‌تواند حریم خصوصی ما را به خطر بیندازد. اخیرا گروهی از هکرها توانسته‌اند که خودرو تسلا را هک کنند. فرض کنید در خودرو خود نشسته‌اید به یکباره درهای ماشین قفل می‌شود و کنترل خودرو شما را هکر بدست می‌گیرد و هر کجا که بخواهد شما را هدایت کند. حتی تصور همچین چیزی وحشتناک است.
مسئله مهم این است که اگر دستگاه اینترنت اشیاء آسیب دیده باشد، در برخی موارد می‌تواند راه را برای ورود یک نفوذگر به شبکه شرکت بازکند یکی از مشکلات اصلی این است که حتی فهرست‌کردن هر دستگاه متصل به شبکه دشوار است و بسیاری از مدیران ممکن است از حضور کامل IoT در محیط هایشان آگاه نباشند.
سختی کار دقیقاً همین جا است که حتی شما نمی‌دانید چه گجت‌های در شبکه شما حضور دارد. کارشناسان مختلفی از جمله کارآفرین و نویسنده آنیل داش، به مرکز تحقیقاتی Pew گفت: باید از امروز به فکر امنیت اینترنت اشیاء بود و آن را بهبود بخشید در غیر این صورت با مشکلات و عواقب جدی روبرو خواهیم شد.
اینترنت اشیاء باعث به وجود آمدن اطلاعات بسیار زیادی می‌شود که با پردازش اطلاعات می‌توان دانش و اطلاعات ارزشمندی را بدست آورد. اینترنت اشیاء یک صنعت جدید با رشد بسیار بالا است که درصورت بهبود امنیت می‌تواند نقش بسیار مهمی در بهبود زندگی، تجارت، کسب و کار، مدیریت و … داشته باشد.
نویسنده: ارسلان بهزادی نژاد
منبع: http://www.itworld.com
